Bakit Daming Basura sa YouTube Ngayon

Nagkalat ang mga basura sa YouTube ngayon. Paano mo malalamang basura? Kapag gawang Pinoy. Siyempre, hindi lahat, pero 90% at mabait na ako sa pag-estima niyan. 

Hindi ko naman inaasahang ang bawat mapapanood nating video e mala-Fellini, pero kapag mga pilit na pranks, staged na pranks, korni na pranks, basta pranks, unboxing videos, reaction videos, reaction videos sa unboxing videos,  reaction videos sa pilit na pranks, reaction videos sa staged na pranks, reaction videos sa korni na pranks, reaction videos sa basta pranks at kung anu-ano pa pang walang kawawaan, wala ka talagang magiging konklusyon kundi punung-puno na ng basura talaga ng channels na Pinoy ang YouTube. 

Hindi ko pa isinasama ang mga propagandista at fake news ng mga trolls. Ibang antas ng pagkabasura naman iyon. Ang sinasabi ko ay gaya nitong mga karani-Juang tao na merong smart phone at Google account na sinapian ng demonyo para isiping meron silang maiaambag sa mundo sa paggawa ng kanilang channel. Hindi man ako sang-ayon sa mga trolls ng pulitiko, naiintindihan kong meron silang misyon - ang magpalaganap ng lagim at lason. Ang mga karani-Juang taong sinasabi ko ay hindi ko alam ang dahilan. (Noong una at aking ilalahad ito.) 

Natuklasan ko kelan lang na meron akong katrabahong gumawa ng sarili niyang cooking channel. Ang katarbaho kong ito e merong personalidad ng isang papel ng lumpia at hindi ko alam kung bakit ito haharap sa camera para gumawa ng video. Nagkamali pala ako. Ni isang segundo ay hindi siya sumulpot sa channel niya o nagsalita man lang. Puro written instructions lang yung video ng paggigisa niya ng gulay. Nung sumunod na video naman ay sopas na manok. Ganun din. Hindi siya nagpakita sa video at hindi rin nagsalita. Written instructions lang na may generic music. Kung gusto kong magbasa, dadampot ako ng cook book at hindi magbubukas ng YouTube channel! 

Parang nirerekord niya lang sa video niya ang iuulam niya sa araw na iyon at ia-upload sa di ko malamang dahilan. Basura. Walang production o entertainment value. Gusto ko sanang ilagay ang link dito para damay-damay tayo sa pagkasusot, kaso baka mapasikat ko pa at madagdagan ko pa siya ng apat na views mula sa pipitong mambabasa ko nitong Jerboy Must Die.

At paano ko naman iyon napanood? Mahusay, Pilosopo Tasyo. Dahil pinepeste ako sa pagla-like, share and subscribe. Kung gusto kong manood ng naggagayat ng sayote, panonoorin ko na lang ang misis ko sa kusina. 

Ako ay napaisip. Ano ba ang punto ng paggawa ng ganoong channel? Bakit ako pinepeste ako sa FB sa pagla-like, share and subscribe? 

Dahil merong perasa basura. Maari palang pagkakitaan itong YouTube kapag naabot mo ang 1000 subscribers at 4000 oras ng panonood. Iyon ang dahilan. Dahil pwede pala itong pagkaperahan, nagsulputang parang kabote ang mga Pinoy na walang magawa sa buhay at umaasang makakalikom sila ng 1000 subscribers at 4000 oras ng watch time, me talento man o wala, Kalimitan e wala.

Akala nila ay makakamit nila ang 1000 subscribers sa panghihikayat nilang mag-subscribe. Okay, madali iyon. Kung meron kang 1000 na kunsintidor o maawaing kaibigan at kamag-anak, magagawa mo iyon. Pero ang magkamal ng 4000 hours na watch time sa basurang laman? Mas masarap pang magkamot ng itlog kesa manood nun.

Kung sabagay,ako rin naman. 

Ang pinagkaiba ko e wala akong ilusyong aabot ako sa 100 subscribers o isang oras ng watch time. Ginagawa ko lang ito dahil gusto ko at gusto ng pipitong nagbabasa ng JMD.

Mas gugusthin ko na ngayong maalok na magkape at mamodus ng multi-level marketing kesa mapesteng mag-like, share at subscribe. Oo, pati sa akin, huwag nyo nang i-sub dahil sa susulpot din naman ito sa FB ko.  

Kaistupiduhan ang mga Unboxing Videos

Sumabog ang utak ng mga Pnoy nerds sa paraan ng pag-a-unbox ng isang minor celebrity na ang pangalan ay Mateo. Sabi nila e mahahalata mong pekeng gamer ito. Akala mo kasing isang reypist na nagtatanggal ng damit ng kanyang biktima itong si Mateo sa kanyang pag-a-unbox. Sa hate na natanggap nito sa mga netizens (isang salitang pambano) ay iisipin mong ang The Last Supper ni Da Vinci ang kanyang pinunit at hindi ang kahon ng Play Station. Ang isa pang kanilang sinasabi ay isang 'shared experience' ang pagbubukas ng kahon. Ang masasabi ko naman ay isa kang bano para manood ng mga unboxing videos t ituring itong isang shaed experience.

Bumili ako ng isang kahon ng Olivenza Bueno kanina at samahan nyo akong magbukas nito.  Ay oo nga pala, welcome sa aking unboxing video. Ayon sa kahon ay may average itong 48 sticks ng posporo. Atin na itong buksan. Aba’t meron ngang mga posporo. Akala ko baka gagamba ang laman. Binilang ko at 50 lahat. Hindi eksaktong 48. So, minsan 50, minsan 46. So, paano ito, Olivenza Bueno? Bibili ako ng sampung kahon, ia-add ko lahat at ididivide ko sa samu para malaman kung talagang 48 sticks nga ang average?

Ganyang ka-istupido ang unboxing videos. Ano iyon, bibili ka ng isang produkto at wala kang ideya kung ano ang nasa loob nito? Bibili ka ng basketball shoes at kukuhanan mo ng video ang moment ng pagbubukas mo ng kahon at pagtatanggal ng laman nito? Hindi mo pa ba inaasahang ganun ang itsura ng binii mo? Ano ito, monito-monita?

Mabalik tayo kay Mateo. Alam nyo ayoko nang balikan at wala namang kwenta. Huwag magpakabano. Huwag manood ng unboxing videos. At huwag nyo ring panoorin ang video ko sa YouTube na Unboxing Videos are Stupid dahil dadalawa lang ang drowing nito at ito ay nakakabano.